Autor: Imâm Ibn Qajjim-il-Džawzijjah

Izvor: Zâd-ul-Ma`âd (2/295)

U Sunnah Allâhovoga poslanika صلى الله عليه وسلم spada da je jedna ovca dovoljna (za klanje Qurbâna) za čovjeka i njegovo domaćinstvo, pa makar ih bilo mnogo. `Atâ’ bin Jasâr je rekao:

سَأَلْتُ أَبَا أَيُّوبَ الأَنْصَارِيَّ كَيْفَ كَانَتِ الضَّحَايَا عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ كَانَ الرَّجُلُ يُضَحِّي بِالشَّاةِ عَنْهُ وَعَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ فَيَأْكُلُونَ وَيُطْعِمُونَ

“Upitao sam Abû Ajjûba al-Ansârî o načinu klanjâ Qurbânâ u vrijeme Allâhovoga poslanika  صلى الله عليه وسلم. On je rekao: “Čovjek bi žrtvovao ovcu za sebe i svoje domaćinstvo, oni bi od toga jeli i davali drugima”.” (at-Tirmidhî 1505)

at-Tirmidhî je rekao:

“Hadîth je dobar i autentičan.”