»O vi koji vjerujete, kad u petak na namaz budete pozvani, požurite na spominjanje Allâha, i kupoprodaju ostavite, to vam je bolje, ako znate!« (62:9)

Šta će ovaj putnik reći ako ga upitamo da li je on jedan od vjernika? Reći će da je jedan od vjernika. Mi mu onda kažemo: Ako si jedan od vjernika, šta će biti tvoj odgovor Allâhu na Sudnjem Danu kada ti se obratio i rekao:

يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلاَةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ

»O vi koji vjerujete, kad u petak na namaz budete pozvani, požurite na spominjanje Allâha« (62:9)

Ukoliko čovjek na samom putovanju prolazi kroz neko mjesto i sa ulice čuje pozivača na namaz, nije mu obavezno ostati i klanjati, jer putuje. Onome ko međutim boravi u mjestu obavezno je prisustvovati. Isto se odnosi i na džemat, jer je Allâhov poslanik صَلَّىٰ ٱللَّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ o džematu rekao:

مَنْ سَمِعَ النِّدَاءَ فَلَمْ يَأْتِهِ فَلاَ صَلاَةَ لَهُ إِلاَّ مِنْ عُذْرٍ

»Nema namaz onaj ko čuje Adhân pa mu se ne odazove – osim onih koji su opravdani« (Ibn Mâdžah 793)

Putovanje nije opravdanje, a dokaz za to je Allâhova naredba da se namaz obavlja u džematu prilikom borbe.