Autor: `Allâmah Rabî` bin Hâdî al-Madkhalî

Izvor: Šarh `Aqîdat-is-Salaf wa Ashâb-il-Hadîth, strana 18-19

Postoji nejasnoća koju treba pojasniti. Neki ljudi govore da, nakon što se dobije Iqâmat-ul-Hudždžah (uspostavljanje dokaza), nije uslov da se i razumije. To znači da osoba dobije Iqâmat-ul-Hudždžah čim čuje âjah iz Qur’âna ili hadîth. To nije ispravno. Allâh تَبَارَكَ وَتَعَالَى je rekao:

وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً

“A Mi nijedan narod nismo kaznili dok poslanika nismo poslali.” (17:15) 

رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا

“(Poslali smo) poslanike koji su radosne vijesti i opomene donosili, da ljudi poslije poslanika ne bi nikakvog opravdanja pred Allâhom imali. A Allâh je Silan i Mudar.” (4:165) 

To znači da vam je došao opominjač sa jasnim dokazima koje ste porekli.

وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا

“A ko se suprotstavi Poslaniku nakon što mu se jasno pokaže Pravi put, i slijedi put koji nije put vjernika, pustit ćemo ga da čini što je naumio, i bacit ćemo ga u Džahannam, a loše je to stjecište!” (4:115)

On je rekao:

مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى

“… nakon što mu se jasno pokaže Pravi put…”

Ne smatra se da je osoba dobila Iqâmat-ul-Hudždžah prije nego što mu se objasni Pravi put a on i nakon toga ostane tvrdoglav. Takav je uznevjerovao:

وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ

“a Poslanik je jedino dužan da jasno obznani.” (24:54)

On nije rekao da on samo treba da obznani. On je rekao:

الْبَلَاغُ الْمُبِينُ

“… da jasno obznani.”

To treba biti jasno objašnjenje, tako da osoba više nema opravdanje kod Allâha تَبَارَكَ وَتَعَالَى.

Spomenuo sam vam prije da sam čitao da su imâmi Nadžda smatrali Iqâmat-ul-Hudždžah uslovom (za Takfîr) – وَالْحَمْدُ لِلَهِ. U mojoj knjizi “Dahr Iftirâ’ât Ahl-iz-Zajgh wal-Irtijâb `an Da`wati Ibn `Abdil-Wahhâb” sam naveo njihove mnoge citate.

Ovo naglašavam jer postoje oni koji u ovoj knjizi čuju riječ “nevjerstvo” pa krenu činiti Takfîr na ljude. Takfîr je teško pitanje. Takfîr bez Iqâmat-ul-Hudždžah na osobu koja svjedoči da nema istinskoga boga osim Allâha i da je Muhammad Allâhov poslanik i vjeruje u Džannah i Džahannam i u Qur’ân i Sunnah i tako dalje i smatra se muslimanom je teško pitanje. Pored toga postoje mnoge sumnje koje dolaze od zlih učenjâkâ.