Starateljstvo i nasljedstvo između muslimana i nevjernika

Autor: Šajkh-ul-Islâm Ahmad bin Tajmijjah (umro 728)

Izvor: Madžmû`-ul-Fatâwâ (32/35-36)

Pitanje: Smatra li se čovjek koji postane musliman i dalje starateljem svoje djece jevreja ili kršćana?

Odgovor: Ne, on im nije ni staratelj u braku ni nasljedstvu. Musliman ne smije udati nevjernicu, bila ona njegova kćerka ili ne. Nevjernik ne nasljeđuje od muslimana, niti musliman od nevjernika. Ovo je mišljenje četvorice imâma, kao i njihovih ranijih i potonjih ashaba. Ukoliko musliman međutim posjeduje robinju koja je nevjernica, ima pravo da je uda kao njegovo vlasništvo. Isto važi i za ulogu staratelja u propisima vezanim za njen brak. Ovo međutim ne važi u slučaju srodstva i oslobađanja. Drugo mišljenje imaju samo neki od Mâlikovih ashaba, koji smatraju da kršćanin može udati svoju kćerku. Takođe je od nekih Selefa preneseno da može i naslijediti od nje. Ova dva mišljenja su međutim devijantna. Muslimani su složni da nevjernik ne nasljeđuje od muslimana niti se smije oženiti muslimankom. Allâh سُبْحَانَهُ je u Svojoj knjizi ukinuo starateljstvo između vjernika i nevjernika, i obavezao muslimane da ih se odreknu. Uspostavio je starateljstvo između vjernika i rekao:

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنْكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ

»Imali ste dobar uzor u Ibrahimu i u onima koji su s njim kad su narodu svome rekli: “Mi s vama nemamo ništa, a ni s onim što vi, umjesto Allâha, obožavate, mi vas se odričemo, i neprijateljstvo i mržnja između nas stalno će se javljati sve dok ne budete u Allâha, Njega Jedinog, vjerovali!”« (60:4)

لاَ تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمْ الإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ

»Nećeš naći da ljudi koji u Allâha i u ahiret vjeruju budu u ljubavi s onima koji se Allâhu i Poslaniku Njegovu suprotstavljaju, pa bili to očevi njihovi, ili sinovi njihovi, ili braća njihova, ili rođaci njihovi. Njima je On u srca vjerovanje usadio i svjetlom Svojim ih osnažio« (58:22)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

»O vi koji vjerujete, ne uzimajte za zaštitnike i prijatelje jevreje i kršćane! Oni su sami sebi zaštitnici i prijatelji! A njihov je i onaj među vama koji ih za zaštitnike i prijatelje prihvati; Allâh, uistinu, neće uputiti na pravi put ljude zulumćare.« (5:51)

إِنَّمَا وَلِيُّكُمْ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا

»Vaši su zaštitnici samo Allâh i Poslanik Njegov i vjernici« (5:55)

فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمْ الْغَالِبُونَ

»pa, Allahova strana će, svakako, pobijediti.« (5:56)