Neosnovana podjela dobrovoljnih namaza nakon Džume

Govornik: Imâm Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî (umro 1420)

Izvor:

 

 

Prije pitanja želim detaljnije objasniti stvar o kojoj sam bio upitan izvan džamije, pa sam dao kratak i sažet odgovor. Pitanje se odnosilo na dva i četiri rekata nakon Džume, i da se dva klanjaju u džamiji ili kod kuće – a četiri u džamiji. Moj odgovor je ukratko bio da ova podjela ili ovi detalji nemaju osnovu, pa to sada želim pojasniti. Pravilo vezano za sve Sunnete i dobrovoljne namaze osim izuzetaka je da ih je poželjno, a nije obavezno, klanjati kod kuće, na osnovu govora Allâhovog poslanika o noćnom namazu u Ramadhânu:

فَصَلُّوا أَيُّهَا النَّاسُ فِي بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ أَفْضَلَ الصَّلاَةِ صَلاَةُ الْمَرْءِ فِي بَيْتِهِ إِلاَّ الْمَكْتُوبَةَ

»Ljudi, klanjajte u svojim kućama! Najbolji namaz je namaz čovjeka u svojoj kući, osim propisanih namaza.« (al-Bukhârî 731 i 7290)

Pa ako je ovo osnova, trebamo je uzeti za referencu kada su u pitanju svi dobrovoljni namazi koji su govorom ili djelom autentično potvrđeni od Allâhovog poslanika . Dobrovoljni namazi nakon Džume podijeljeni su na dvije kategorije na osnovu govora ili djela Allâhovog poslanika . Što se njegovog govora tiče, Muslim bilježi hadîth Abû Hurajre رَضِيَ اللهُ عَنْهُ koji prenosi da je Allâhov poslanik rekao:

مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مُصَلِّيًا بَعْدَ الْجُمُعَةِ فَلْيُصَلِّ أَرْبَعًا

»Kada neko od vas klanja nakon Džume, neka klanja četiri rekata« (Muslim 881)

Što se njegovog  djela tiče, al-Bukhârî i Muslim bilježe od Ibn `Umara رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا:

كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يُصَلِّي بَعْدَ الْجُمُعَةِ حَتَّى يَنْصَرِفَ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ فِي بَيته

»Allâhov poslanik  nije klanjao nakon Džume dok nije otišao, a zatim je kod kuće klanjao dva rekata«

Dakle, vidite da je prvi hadîth neograničen:

مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مُصَلِّيًا بَعْدَ الْجُمُعَةِ فَلْيُصَلِّ أَرْبَعًا

»Kada neko od vas klanja nakon Džume, neka klanja četiri rekata« (Muslim 881)

Drugi hadîth je međutim konkretan:

كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَا يُصَلِّي بَعْدَ الْجُمُعَةِ حَتَّى يَنْصَرِفَ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ فِي بَيته

»Allâhov poslanik  nije klanjao nakon Džume dok nije otišao, a zatim bi kod kuće klanjao dva rekata«

U prvom hadîthu koji bilježi Muslim, jedan od prenosilaca, čijeg se imena sada ne mogu sjetiti, je rekao:

»U džamiji bi klanjao četiri, a kod kuće dva rekata«

Ova izjava je u nekim knjigama ojačana do te mjere da se vjerovalo da pripada samom hadîthu. To međutim nije tako, nego je to mišljenje jednog od prenosilaca ovog hadîtha, a ako je to slučaj, hadîth o četiri rekata trebamo spojiti sa osnovom, a to je:

فَصَلُّوا أَيُّهَا النَّاسُ فِي بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ أَفْضَلَ الصَّلاَةِ صَلاَةُ الْمَرْءِ فِي بَيْتِهِ إِلاَّ الْمَكْتُوبَةَ

»Ljudi, klanjajte u svojim kućama! Najbolji namaz je namaz čovjeka u svojoj kući, osim propisanih namaza.« (al-Bukhârî 731 i 7290)

Stoga kažemo da je ova dva ili četiri rekata najbolje klanjati kod kuće. Dozvoljeno ih je klanjati u džamiji, ali ih je bolje klanjati kod kuće.