Govornik: `Allâmah Zajd bin Muhammad al-Madkhalî (umro 1435)

Izvor: at-Ta`lîqât al-Latîfah `alâ Usûl-is-Sunnah al-Manîfah, strana 34

Pitanje: Moj muž ne obavlja namaz. U braku smo skoro dvadeset i pet godina. On nije klanjao nijedan rekat. Trebam li proći kroz period žalosti nakon njegove smrti?

Odgovor: سُبْحَانَ اللهِ; kako si mogla živjeti sa njim toliko dugo a da ne pitaš da li je život sa njim blud ili brak? Ukoliko je on i dalje živ, odmah se odvoji od njega. A ako je umro, Allâh će vam presuditi. On سُبْحَانَهُ je rekao:

إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا

“namaz je, uistinu, propisan vjernicima u određenim vremenskim razmacima” (4:103)

U autentičnom hadîthu stoji:

الْعَهْدُ الَّذِي بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمُ الصَّلاَةُ فَمَنْ تَرَكَهَا فَقَدْ كَفَرَ

“Sporazum koji je između nas i njih je namaz, pa ko ga ostavi je uznevjerovao.” [an-Nasâ’î 463, Ibn Mâdžah 1132 i at-Tirmidhî 2621 (al-Albânî ga ocjenjuje autentičnim)]

كَانَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم لاَ يَرَوْنَ شَيْئًا مِنَ الأَعْمَالِ تَرْكُهُ كُفْرٌ غَيْرَ الصَّلاَةِ

“Ashâbi Muhammada ﷺ nisu smatrali Kufrom (nevjerstvom) ostavljanje bilo kojeg djela osim namaza.” (at-Tirmidhî 2622)