Autor: `Allâmah Hâfidh bin Ahmad al-Hakamî

Izvor: Ma`âridž-ul-Qabûl (1/338)

Sedmi uslov je ljubav prema šehadetu i njegovim zahtjevima i naznakama i onome što je propisao onima koji ga izgovaraju, rade prema njemu, drže se njegovih uslova – i mrze ono što je u suprotnosti sa njim. Allâh تَعَالَى je rekao:

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ

“Ima ljudi koji umjesto Allâha kumire prihvaćaju; vole ih kao što se Allâh voli! Ali oni koji vjeruju, još više Allâha vole!” (2:165)

Allâh عَزَّ وَجَلَّ nam govori da Njegovi robovi koji vjeruju Allâha više vole, jer oni ne dijele ljubav prema Njemu sa nekim drugim – za razliku od mnogobožaca, koji kažu da imaju ljubav prema Njemu kao i prema drugim bogovima koje Mu pripisuju ravnima. Dokaz da rob zaista voli svoga Gospodara je da on stavlja Njegovu ljubav i mržnju ispred svega ostaloga, pa makar to bilo u suprotnosti sa njegovom strašću. U to takođe spada da on voli i mrzi ono što Allâh i Njegov poslanik ﷺ vole i mrze, slijedi Njegovoga poslanika ﷺ i ravna se prema njemu.

Sva ova obilježja čine uslove za ljubav. Nemoguće je da ljubav postoji ukoliko neki od uslova nisu prisutni. Allâh تبارك وتعالى je rekao:

أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا

“Kaži ti Meni, hoćeš li ti biti čuvar onome koji je strast svoju za boga svoga uzeo?” (25:43)