Autor: `Allâmah Rabî` bin Hâdî al-Madkhalî

Izvor: Šarh Wasâjâ Luqmân al-Hakîm li Ibnih, strana 481-482

Klanjaj sa skrušenošću pred Allâhom i misli na Njegovu سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى veličanstvenost:

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَالَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ

“Uspjeli su vjernici, oni koji su u svojim namazima skrušeni.” (23:1-2)

Koncentracija je duša namaza. Namaz bez koncentracije, bez misli posvećene Allâhovoj سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى veličanstvenosti i razmišljanja o onome što se uči – mnogo je manjkav. Dovoljno je da takav klanjač ne spada u:

قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَالَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ

“Uspjeli su vjernici, oni koji su u svojim namazima skrušeni.” (23:1-2)

On dakle propušta ovu veliku pohvalu. Stoga trebaš pridati važnost koncentraciji u namazu i zaboraviti ovaj život. Zaboravi novac, familije i sve ostalo. Jedino na što trebaš misliti je Allâhova سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى veličanstvenost i značenje âjetâ iz Qur’âna koje učiš – što čini da tvoj îmân raste.