Autor: Šajkh-ul-Islâm Ahmad bin Tajmijjah

Izvor: Madžmû`-ul-Fatâwâ (23/162)

U vezi sa klanjem Qurbâna za `Îd-ul-Adhhâ, to je obavezno prema naizgled najispravnijem mišljenju. Ovo djelo je jedno od najvećih islâmskih rituala, uobičajeni obred u svim zemljama, kao i obred koji se spominje zajedno sa namazom kada Allâh kaže:

قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

“Reci: “Klanjanje moje, i obredi moji, i život moj, i smrt moja, doista, posvećeni su Allâhu, Gospodaru svjetova”.” (6:162)

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ

“Pa klanjaj se Gospodaru svome i Qurbân kolji.” (108:2)

Naredio je klanje Qurbâna kao što je naredio namaz. Allâh تعالى je takođe rekao:

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ

“Svakoj vjerskoj zajednici propisali smo klanje Qurbâna da bi spominjali Allâhovo ime prilikom klanja stoke koju im On daje. Vaš Bog je jedan Bog, zato se samo Njemu iskreno predajte!” (22:34)

وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ  وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ لَن يَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَكِن يَنَالُهُ التَّقْوَى مِنكُمْ كَذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ

“A kamile smo vam učinili jednim od Allâhovih obreda Hadždža i vi u njima imate dobro, zato spominjite Allâhovo ime kada budu za klanje pripremljene, a kad padnu na zemlju, jedite ih, a nahranite i onoga koji ne prosi, a i onog koji prosi, tako smo vam ih potčinili da biste zahvalni bili. Do Allâha neće doprijeti meso njihovo i krv njihova, ali će Mu stići iskreno učinjena dobra djela vaša. Tako vam ih je potčinio, da biste Allâha veličali, zato što vas je uputio, i obraduj one koji dobra djela čine.” (22:36-37)

Djelo je od Ibrâhîmove vjere koju smo naređeni da slijedimo. Putem toga djela  se podsjećamo na događaj kada je Ibrâhîm trebao žrtvovati Ismâ`îla. Kako onda svim muslimanima može biti dozvoljeno da ne kolju Qurbân? Ozbiljnije je da niko ne kolje Qurbân nego da niko ne obavi Hadždž par godina.