Govornik: Imâm Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî (umro 1420)

Izvor:

 

Šajkh Muhammad bin Džamîl Zajnû: Ibn `Umar رضي الله عنهما je običavao kratiti bradu tako što bi je uhvatio šakom i odsjekao ono što je bilo preko dužine šake. Vi imate taj stav. U “Ahkâm-ul-Džanâ’iz” međutim navodite da je Ibn `Umar smatrao da treba podizati ruke prilikom Takbîrâ (Džanâze namaza) – pa onaj ko želi slijediti Ibn `Umarov stav može to učiniti, a onaj ko ne želi ne mora.

al-Albânî: To nije ista stvar.

Šajkh Muhammad bin Džamîl Zajnû: Objasnite nam to.

al-Albânî: Objašnjenje je إن شاء الله jasno. Kada je u pitanju podizanje ruku, to je jedino činio Ibn `Umar.

Kada je međutim u pitanju kraćenje brade, Ibn `Umar nije bio jedini koji je to činio. Činjenica je da su to činili svi muslimani. Nije postojao muslimanski učenjak, od ashaba Allâhovoga poslanika i Tâbi`ûn, koji bi ostavio bradu – pa makar ona narasla do zemlje. To se nikada nije dogodilo. Pored Ibn `Umara imaš i primjer Abû Hurajre. To je eksplicitno prenešeno; i on je, kao i Ibn `Umar, kratio dio brade koji je bio duži od šake. To je prenešeno sa autentičnim lancem prenosilaca. Isto je prenešeno i od Ibrâhîma bin Jazîd an-Nakha`î, koji je bio učenik `Abdullâha bin Mas`ûda رضي الله عنه. On je, kao jedan od Tâbi`ûn, prenio kako su Selefi, dakle ashabi, kratili dijelove brade koji su bili duži od šake. Ibn Džarîr at-Tabarî u svome Tafsîru Qur’âna bilježi od Mudžâhida istu stvar u vezi sa Allâhovim تعالى govorom o Hadždžu:

ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ

“Neka potom sa sebe prljavštinu uklone, neka svoje zavjete ispune i neka oko Kuće drevne obilaze.” (22:29)

Mudžâhid je rekao:

“To znači obrijati svoje glave i skratiti svoje brade”.

Velika je dakle razlika između ove dvije stvari. Zbog toga ja ne kažem da je onaj ko podiže ruke prilikom donošenja Takbîrâ tokom Džanâze namaza novotar, ali kažem da je onaj ko ima dugu bradu i razlikuje se od Selefa novotar – posebno ukoliko tvrdi da je Salafî. Svako ko tvrdi da je Salafî mora slijediti put Selefa i ne smije biti nepopustljiv.