Govornik: `Allâmah Muhammad Amân bin `Alî al-Džâmî

Izvor:

Neko će možda upitati, kao što su mnogi u više navrata upitali: Koji je vaš odgovor na `Umarov رضي الله عنه govor, kada je okupio ljude da klanjaju Teraviju iza jednoga imama, pa je, nakon što je bio zadivljen prizorom, rekao: “Divne li novotarije!”?

Odgovor je da je novotarija koja se spominje u `Umarovome رضي الله عنه govoru jezička novotarija, a ne novotarija u vjeri. Dokaz za to je da su se ljudi u vrijeme Allâhovoga poslanika صلى الله عليه وسلّم okupljali i klanjali Teraviju iza jednoga imama. To je potvrđeno od Allâhovoga poslanika صلى الله عليه وسلّم, koji je ljudima prevodio namaz u svome masdžidu tri noći uzastopno, a zatim je to ostavio iz milosti prema svome ummetu – jer se bojao da će im to postati obavezno a da oni to neće biti u stanju izvršavati.

Kada međutim više nije bilo razloga za ostavljanje toga, `Umar رضي الله عنه je tokom svoje vladavine okupio ljude – dakle obnovio praksu klanjanja Teravije u džematu iza jednoga imama. On međutim nije klanjao sa njima; nije klanjao sa ashabima iza Ubajja (bin Ka`b) – nego im je došao dok su bili poredani u saffu iza jednoga imama, pa je, zadivljen prizorom, rekao: “Divne li novotarije!”.

Novotarija koja se ovdje spominje međutim nije novotarija u vjeri – jer je značenje novotarije u vjeri činjenje djela koje je naizgled dobro, ali nema osnovu u vjeri. Ovo djelo međutim ima osnovu u vjeri, jer je Allâhov poslanik صلى الله عليه وسلّم tri noći predvodio ljude u namazu – te stoga učenjaci kažu da je novotarija koja se spominje u `Umarovome رضي الله عنه govoru jezička novotarija, što znači obnavljanje nakon dugoga odsustva.