Govornik: Imâm Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî (umro 1420)

Izvor:

 

Pitanje: Imâm aš-Šâtibî kaže u svojoj knjizi “al-Muwâfaqât” da je odnos neukoga prema fetvi učenjaka kao odnos Mudžtahida (učenjaka koji ima pravo na Idžtihâd) prema dokazu. Mi želimo objašnjenje ovoga mišljenja. Griješi li neuka osoba ukoliko se razlikuje od fetve imâma na isti način kao što učenjak griješi ukoliko se razlikuje od dokaza?

Odgovor: U to nema sumnje. Ja kažem ono što kaže Imâm aš-Šâtibî. Ukoliko se neuka osoba razlikuje od odgovora učenjaka bez šerijatski zasnovanoga opravdanja, on kao prvo slijedi svoju strast – a kao drugo se suprotstavlja Allâhovim riječima:

فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُون

“Pitajte sljedbenike Knjige ako ne znate.” (16:43)

Postoji li neko ko iz ovoga âjeta našega Gospodara عَزَّ وَجَلَّ razumije da neuka osoba sama odlučuje da li će slijediti fetvu učenjaka ili ne – ili je ispravno razumijevanje âjeta da vi trebate raditi onako kako vam učenjaci odgovore? Postoji li nesaglasnost o tome da se ovaj âjah treba razumjeti na ovaj način? Ne, ne postoji.

Ukoliko neuka osoba upita učenjaka za odgovor, dužna je taj odgovor sprovesti u praksu. Jedini izuzetak je u slučaju da krene sumnjati i čuditi se odgovoru. Ovo se često dešava, a posebno danas, jer su učenjaci postali kao neuki.