Autor: Imâm `Abdur-Rahmân bin Nâsir as-Sa`dî (umro 1376)

Izvor: Tajsîr-ul-Karîm, strana 49

Allâh عَزَّ وَجَلَّ je rekao:

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ

“I pouči On Âdama svim imenima, a onda ih predoči melecima i reče: “Kažite Mi imena njihova, ako istinu govorite! “Uzvišen si!”, rekoše oni, “mi znamo samo ono čemu si nas Ti poučio! Zasigurno si Ti Sveznajući i Mudri.” “O Âdame”, reče On, “saopći im njihova imena!” I kada im on saopći imena njihova, Allâh reče: “Zar vam nisam rekao da samo Ja znam tajne nebesa i Zemlje i da samo Ja znam ono što pokazujete i što krijete?” (2:31-33)

U pouke i poruke ovih âjeta spada potvrđivanje Allâhovoga تَعَالَى govora i da je On uvijek govorio; On govori i kazuje ono što On hoće. On je Sveznajući i Mudri.

U pouke i poruke ovih âjeta spada da kada rob ne može vidjeti Allâhovu mudrost u nekome stvorenju ili naredbi, dužan je potčiniti se, ne vjerovati svome razumu – i potvrditi Allâhovu mudrost.