Govornik: Imâm Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî (umro 1420)

Izvor:

 

 

Pitanje: Oni koji dozvoljavaju plaćanje Zakât-ul-Fitra u novcu kažu da je Imâm Abû Hanîfah to dozvolio i koriste to kao dokaz. Šta njima reći, uzimajući u obzir da se to kosi sa autentičnim hadîthima Allâhovog poslanika ﷺ?

Odgovor: Kažemo im:

فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا

»A ako se u nečemu ne slažete, obratite se Allâhu i poslaniku, ako vjerujete u Allâha i drugi svijet! To je bolje i posljedice su ljepše!« (4:59)

Problem sa ovim ljudima je to što ne znaju vrijednost Qur’âna i Sunneta. Najmanje što se može reći je da ne znaju vrijednost Qur’âna i Sunneta u poređenju sa njihovim znanjem o vrijednosti imâmâ. Pored toga, oni na četiri pravne škole gledaju kao na četiri islâmska zakona od kojih je muslimanu dozvoljeno uzeti šta god želi. Takvim ljudima treba cijelo predavanje da bi naučili šta je zapravo vjera, i da li su to stavovi pojedinaca – ili je vjera, kao što je Ibn-ul-Qajjim رَحِمَهُ اللهُ rekao:

Znanje je citiranje Allâha, Njegovog poslanika i ashaba bez misinterpretacije

Znanje nije da se bezumno postaviš prema razilaženju poslanika i učenjaka,

niti da poričeš Allâhova svojstva bojeći se negiranja i nalikovanja

Oni moraju shvatiti da se stvari u kojima se razilaze učenjaci moraju izvagati Qur’ânom i Sunnetom. Allâhov poslanik ﷺ je u hadîthima propisao da se za Zakât-ul-Fitr da jedan Sâ` ječma, ili datula, ili sira, ili grožđica (al-Bukhârî 1506 i 1510).

U drugom hadîthu Ibn `Abbâs رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا prenosi:

فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم زَكَاةَ الْفِطْرِ طُهْرَةً لِلصَّائِمِ مِنَ اللَّغْوِ وَالرَّفَثِ وَطُعْمَةً لِلْمَسَاكِينِ مَنْ أَدَّاهَا قَبْلَ الصَّلاَةِ فَهِيَ زَكَاةٌ مَقْبُولَةٌ وَمَنْ أَدَّاهَا بَعْدَ الصَّلاَةِ فَهِيَ صَدَقَةٌ مِنَ الصَّدَقَاتِ

»Allâhov poslanik ﷺ propisao je Zakât-ul-Fitr kako bi se postač očistio od lošega, bestidnoga govora i besposlica – i kako bi se nahranili siromasi. Ko ga da prije (Bajram) namaza, to će mu biti prihvaćeno kao Zakâh, a ko ga da nakon namaza – to će u tome slučaju biti obična sadaqah.« (Abû Dâwûd 1609 i Ibn Mâdžah 1827)

Svrha ove sadaqe je dakle nahranjivanje, što je precizirano u hadîthima. Neka stoga pogledaju oba ova hadîtha; prvi detaljno opisuje koju hranu je propisano udijeliti za Zakât-ul-Fitr – dok drugi pojašnjava šerijatsku mudrost Zakât-ul-Fitra.