Govornik: Imâm Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî

Izvor:

Ibn-ul-Qajjim ima dva stava. U “al-Wâbil as-Sajjib” on detaljno objašnjava stav koji je prikladno sagledati – naime da postoje dvije vatre; vatra za nevjernike i vatra u kojoj će se kažnjavati muslimanski griješnici. Prva vatra neće prestati, dok je druga vatra ona koja će prestati. Ono što se spominje u njegovim knjigama i knjigama njegovoga učitelja Ibn Tajmijje – a što naizgled ukazuje na neograničen prestanak vatre – treba shvatiti na način da se to odnosi na vatru u kojoj će završiti muslimanski griješnici. Oni će jednoga dana biti spašeni, kao što je Allâhov poslanik صلى الله عليه وسلّم rekao:

مَنْ قَالَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ نَفَعَتْهُ يَوْمًا مِنْ دَهْرِهِ

“Onome ko kaže da nema istinskoga boga osim Allâha će to jednoga dana u njegovome životu biti od koristi” (Musnad al-Bazzâr 15/66)

Ovako musliman to treba shvatiti, dok je stav da će vatra neograničeno i u potpunosti prestati u suprotnosti sa Qur’ânom i Sunnetom – kao što je Imâm as-San`ânî to objasnio u svojoj knjizi “Raf`-ul-Astâr”. Ja sam napisao predgovor od oko 50 stranica za tu knjigu u kojoj utvrđujem as-San`ânîjev رحمه الله stav o tome da je stav koji kaže da će vatra nevjernika prestati u suprotnosti sa Qur’ânom i Sunnetom. Nezamislivo je da bi Šajkh-ul-Islâm Ibn Tajmijjah a zatim i njegov učenik Ibn Qajjim-il-Džawzijjah upali u tako jasnu zabludu. Ono što iz njihovoga govora dakle treba shvatiti je da je vatra za koju kažu da će prestati vatra za griješnike ovoga ummeta – a ne vatra za nevjernike.