Govornik: `Allâmah Ahmad bin Jahjâ an-Nadžmî (umro 1429)

Izvor:

 

Nikome nije dozvoljeno reći da se Allâh nalazi svugdje. Onaj ko govori da se Allâh nalazi svugdje obezvrijeđuje Allâha. To je Wahdat-ul-Wudžûd (panteizam), jedan od najvećih oblika nevjerstva.

Razilaze li se učenjaci Ahl-us-Sunnah po pitanju potvrđivanja Allâhovoga mjesta? Ne. Ahl-us-Sunnah kažu da je Allâh odvojen od Svojih stvorenja; uzvišen iznad Svoga `Arša, odvojen od Svojih stvorenja – a Njegovo znanje je svugdje. Njegovo znanje je svugdje, a Njegovo biće je iznad `Arša.

(Ahl-us-Sunnah) vjeruju i da se Allâh spušta na najniže nebo kada nastupi zadnja trećina noći. Radi se o spuštanju koje je u skladu sa Njegovome سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى veličanstvenošću. Onaj ko tvrdi da se Allâh سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى ne spušta i da se On ne smije opisivati na taj način, uporedio Ga je sa nečim beživotnim i bespokretnim. On Ga smatra nečim što ne čuje, ne vidi i ne pomjera se. Onaj ko to govori prevaren je od strane skolastičara (Ahl-ul-Kalâm), koji su postavili ovu zamku muslimanima. Prvi među njima su postavili zamku, a njihovi nasljednici su ih odveli u nju.

Mi dakle potvrđujemo o Allâhu ono što je On o Sebi potvrdio. Allâh na sedam različitih mjesta u Qur’ânu kaže da je u šest dana stvorio nebesa i zemlju, a zatim se uzvisio iznad `Arša.

 

 

[Panteisti (أَهْلُ وَحْدَةِ الْوُجُودِ) su oni koji vjeruju da je sve što postoji jedna stvarnost, a da su sve što vidimo aspekti Allâhovoga bića. Osnivač ovoga vjerovanja je Ibn `Arabî al-Hâtimî at-Tâ`î (umro 638. godine po Hidžri u Damasku)]